Zelfsturing

Polariteiten hanteren

Vier jaar geleden, op de derde dinsdag van september 2014, begon ik met het schrijven van maandelijkse e-zines. Een idee dat voortkwam uit een jaartraject marketing, dat ik in dat jaar volgde. Ik ben sinds 1993 zelfstandig. Door de crisis, en doordat een paar vaste opdrachtgevers met pensioen gingen, kreeg ik steeds minder opdrachten.

Filmpjes maken, netwerkbijeenkomsten aflopen, koude acquisitie; ik word er niet gelukkig van. Schrijven dan maar. Ik doe het nu vier jaar.

Een terugblik.

Luddiet of niet?

bewegingDe afgelopen maanden zat ik veel achter mijn computer. Eerst was er de Europese aanbesteding, die ik moest doorlopen om in aanmerking te komen voor een opdracht bij een gemeente. Toen kwam de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG of GDPR in het Engels). Pakken papier doorploegen met vooraf opgestelde regels en clausules, geschreven in vaak onbegrijpelijke juridische taal. Worstelend om daar iets persoonlijks van te maken, om het vervolgens van handtekeningen te kunnen voorzien.

Nieuwe regels bekritiseren, over bureaucratie beginnen – het is lastig, omdat het dan lijkt alsof je tegen privacy bent of dat je je verzet tegen nieuwe ontwikkelingen. Voor dat laatste bestaat een scheldwoord: Mensen die in de greep zijn van een nostalgisch verlangen naar een premoderne tijd, worden wel eens Luddieten genoemd.

Ben ik een Luddiet?

Mogelijkheden ontdekken

Steeds meer gemeentes snappen hoe belangrijk het is om de burger te betrekken bij de problemen waar ze mee worstelen. Dat vraagt een andere houding en ander gedrag van de medewerkers.

Veel ambtenaren en bestuurders denken dat de participatiemaatschappij om participatie van de burger gaat. Maar dat is een misvatting. Om eigenaarschap en gemeenschapskracht te stimuleren, dient juist de gemeente zelf te leren participeren. Dat betekent samen met de burgers – integraal – kijken naar de problemen zoals ze werkelijk zijn. De taakopvatting van de gemeente bestrijkt vaak maar een deel van een veel groter probleem. …

Als je mindset maar goed zit

Voor een potentieel nieuwe opdrachtgever, een grote gemeente, ben ik terecht gekomen in een Europees aanbestedingstraject. Aanvankelijk voelde ik een flinke weerstand. Heel veel tijd spenderen aan een hoop papierwerk met een onzeker resultaat? Heeft het zin als kleine zelfstandige hier aan deel te nemen? Is het allemaal de moeite waard? Toch ben ik er aan begonnen.

Makkelijk vind ik het niet. Tijdens dit aanbestedingstraject, waar ik nog midden in zit, wissel ik regelmatig van mindset. Soms word ik geconfronteerd met gedachtes als:”Ik ben klein en zij zijn groot”. Ook de rebel in mij roert zich regelmatig:”Wat een controle”. Maar over het algemeen voel ik me prettig uitgedaagd en geloof ik in mijn eigen kunnen. …

Elke organisatie is van mens gemaakt

Recent voerde ik verschillende acquisitiegesprekken voor een opdracht die mij op het lijf geschreven leek. Het ging om een grote gemeente. Een team was op zoek naar een coach, die hen kon begeleiden op de weg naar zelfsturing – een behoorlijke verandering.

Drie adviseurs/coaches werden uitgenodigd om kennis te komen maken – eerst met de directeur en daarna met een delegatie van het team. Ik was tevreden over de kwaliteit van mijn gesprekken. maar helaas, ik werd niet gekozen. De voorkeur ging uit naar een man met een bedrijfskundige/organisatiekundige achtergrond.

Er bleek in de organisatie ook behoefte aan een individuele coach en daar wilden ze mij graag voor hebben. Leuk om te horen. Maar hun keuze zette me aan het denken.  …