Zelfstandig

Polariteiten hanteren

Vier jaar geleden, op de derde dinsdag van september 2014, begon ik met het schrijven van maandelijkse e-zines. Een idee dat voortkwam uit een jaartraject marketing, dat ik in dat jaar volgde. Ik ben sinds 1993 zelfstandig. Door de crisis, en doordat een paar vaste opdrachtgevers met pensioen gingen, kreeg ik steeds minder opdrachten.

Filmpjes maken, netwerkbijeenkomsten aflopen, koude acquisitie; ik word er niet gelukkig van. Schrijven dan maar. Ik doe het nu vier jaar.

Een terugblik.

Luddiet of niet?

bewegingDe afgelopen maanden zat ik veel achter mijn computer. Eerst was er de Europese aanbesteding, die ik moest doorlopen om in aanmerking te komen voor een opdracht bij een gemeente. Toen kwam de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG of GDPR in het Engels). Pakken papier doorploegen met vooraf opgestelde regels en clausules, geschreven in vaak onbegrijpelijke juridische taal. Worstelend om daar iets persoonlijks van te maken, om het vervolgens van handtekeningen te kunnen voorzien.

Nieuwe regels bekritiseren, over bureaucratie beginnen – het is lastig, omdat het dan lijkt alsof je tegen privacy bent of dat je je verzet tegen nieuwe ontwikkelingen. Voor dat laatste bestaat een scheldwoord: Mensen die in de greep zijn van een nostalgisch verlangen naar een premoderne tijd, worden wel eens Luddieten genoemd.

Ben ik een Luddiet?

Als je mindset maar goed zit

Voor een potentieel nieuwe opdrachtgever, een grote gemeente, ben ik terecht gekomen in een Europees aanbestedingstraject. Aanvankelijk voelde ik een flinke weerstand. Heel veel tijd spenderen aan een hoop papierwerk met een onzeker resultaat? Heeft het zin als kleine zelfstandige hier aan deel te nemen? Is het allemaal de moeite waard? Toch ben ik er aan begonnen.

Makkelijk vind ik het niet. Tijdens dit aanbestedingstraject, waar ik nog midden in zit, wissel ik regelmatig van mindset. Soms word ik geconfronteerd met gedachtes als:”Ik ben klein en zij zijn groot”. Ook de rebel in mij roert zich regelmatig:”Wat een controle”. Maar over het algemeen voel ik me prettig uitgedaagd en geloof ik in mijn eigen kunnen. …

Mooi oud worden is niet jong blijven

‘Mooi oud worden is niet jong blijven’ stond boven een artikel van Hedy d’Ancona in NRC van zaterdag 27 mei. De strekking van haar verhaal was dat we af moeten van de gedachte dat er zoiets als karakteristieke ouderontplooiing bestaat.

Ik onderschrijf dit volledig. Goed ouder worden is een proces waarin je steeds meer wordt wie je bent. Dat is voor ieder een uniek proces waarbij je je niet in een keurslijf laat wringen van een maatschappelijk voorgeschreven rol. Weg van de stereotyperingen. …

Je irritaties zijn goud waard!

MarlouAls je een regelmatige lezer van mijn e-zines bent, dan weet je dat één van mijn activiteiten het coachen van leiders is. In mijn coachpraktijk zie ik leiders die ergens mee worstelen. Dat is op zich natuurlijk niet vreemd, want zonder worsteling stappen mensen niet zo snel naar een coach.

Maar nogal wat leiders vinden zo’n worsteling ongemakkelijk. En dit ongemak uit zich nogal eens als een irritatie; ze ergeren zich aan zichzelf of projecteren de irritatie op hun omgeving.

Deze irritaties zijn goud waard! Daarover gaat dit artikel. …