Luddiet of niet?
De afgelopen maanden zat ik veel achter mijn computer. Eerst was er de Europese aanbesteding, die ik moest doorlopen om in aanmerking te komen voor een opdracht bij een gemeente. Toen kwam de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG of GDPR in het Engels). Pakken papier doorploegen met vooraf opgestelde regels en clausules, geschreven in vaak onbegrijpelijke juridische taal. Worstelend om daar iets persoonlijks van te maken, om het vervolgens van handtekeningen te kunnen voorzien.
Nieuwe regels bekritiseren, over bureaucratie beginnen – het is lastig, omdat het dan lijkt alsof je tegen privacy bent of dat je je verzet tegen nieuwe ontwikkelingen. Voor dat laatste bestaat een scheldwoord: Mensen die in de greep zijn van een nostalgisch verlangen naar een premoderne tijd, worden wel eens Luddieten genoemd.
Ben ik een Luddiet?
…
