Bij nogal wat mensen kom ik verwarring tegen. Verwarring die te maken heeft met wat daadwerkelijk van betekenis is. Neoliberale hervormingen en de zogeheten participatiesamenleving hebben de afgelopen jaren de publieke, semipublieke en culturele sector op scherp gezet. Met ‘eigenaarschap’ als sleutelwoord. Dit leidde tot veel creativiteit, maar ook tot verwarring. Want wat vaak ontbreekt is een duidelijke leidraad voor de gewenste vernieuwing.
Ik geloof dat vrijmoedige gesprekken nodig zijn.
Als we in actie komen, gebeurt dit vanuit wat we van betekenis vinden. Vrijwel ieder mens wil vanuit positieve intenties aan leven en werk betekenis geven. Verandering van het systeem is niet hetzelfde als overleven. Een mens kan heel goed uitrekken en meebuigen.Veerkracht is een van de grootste geschenken van de natuur, maar is een passief proces; je incasseert en staat weer op – of niet, want je kan ook breken. En niet alleen ons lichaam kan het opgeven, maar ook gemeenschappen en ecosystemen waar we afhankelijk van zijn. Vaak wordt dit pas zichtbaar als het te laat is.
Een systeem veranderen is een actief proces, een proces waarin je je creativiteit volledig kan inzetten en je talenten gebruikt om bij te dragen. Stevig aan de bak gaat met elkaar om het proces van vernieuwing te ondersteunen. Niet reactief, maar pro-actief.
Vernieuwen vraagt dat we met elkaar in gesprek gaan over wat ieder van betekenis vindt, over liefde en wat ons kwaad maakt. Niet alleen via sociale media, maar in echte gesprekken. Opkomen voor wat je ten diepste drijft, wat je in beweging zet. Dat zit in ons allemaal!
We hebben allemaal last van culturele cognitie. Om te voorkomen dat je je laat overstelpen door de onmetelijke hoeveelheid indrukken selecteer en structureer je je waarnemingen. Nieuwe informatie probeer je in te passen in je al bestaande wereldbeeld. En dat doen we allemaal, ieder op onze eigen wijze.
Elkaar vertellen wat de nieuwe ervaringen, relaties en gebeurtenissen met je doen, helpt om het nieuwe te kunnen verwerken, om het onbekende een plaats te geven, om met het vreemde vertrouwd te raken. Om zo te voorkomen dat de al vertelde verhalen zo vanzelfsprekend worden, dat je ze voor de enige, absolute waarheid gaat zien.
Wij mensen zijn de betekenisgevers van onze samenleving. Nieuwe verhalen kunnen de oude vervangen. Zo kunnen we een alternatief wereldbeeld creëren, een ander waarden- en overtuigingssysteem. Wanneer we geloven dat er een vernieuwend concept nodig is voor verpleging en verzorging aan huis dan creëren we een alternatief voor de thuiszorg. Wanneer we menen te moeten omschakelen van kolen op zonne-energie dan schakelen we om. Als we de lineaire economie willen vervangen door een circulaire dan kunnen we dat.
Door voorbij te durven gaan aan het bekende komen vastgezette wereldbeelden in beweging en ontstaat er ruimte voor iets nieuws. Dit vereist dat je de directe verantwoordelijkheid neemt voor dat wat je van betekenis vindt, dat er ruimte is om daarover met elkaar in gesprek te gaan, ruimte ook om de uitvoeringsmogelijkheden concreet te maken.
Om zo’n gesprek vrijmoedig en eerlijk met elkaar te kunnen voeren, is een kader nodig. Met Spiral Dynamics kan ik zo’n kader bieden. Spiral Dynamics maakt het mogelijk waardevrij te kijken naar wat van betekenis is in een specifieke situatie.
Spiral Dynamics biedt een indeling in waarden- en overtuigingssystemen wat verklaart waarom mensen in gelijke situaties zo anders kunnen denken, voelen en handelen. Het biedt een leidraad om vrijmoedig en eerlijk met jezelf en met elkaar in gesprek te kunnen zijn. Met aandacht voor wat ieder belangrijk vindt en wat je zelf en met elkaar in beweging wilt zetten.
Met de verkregen inzichten kun je je eigen verhaal vertellen zonder je gekwetst te hoeven voelen wanneer je niet direct begrepen wordt. Spiral Dynamics leert je omgaan met feedback en voorkomt een slachtoffercultuur.
Wil je meer weten over Spiral Dynamics als leidraad voor vrijmoedige en eerlijke gesprekken?
Ik help je graag.
Gebruikte bronnen:
“Management van Betekenis” door Gertjan Broekman, hoofdstuk 6 in het boek “Bloei!” door Kees Klomp.
“De mens als verhaal” door Jan Olthof en Eric Vermetten.
Tekeningen zijn gemaakt door Gerda Dekker, DCPaardencoaching.
Fijn als je dit artikel doorstuurt naar andere geïnteresseerden.
Copyright © 2014 Marlou-Elsen Je mag mijn artikelen of delen van mijn artikelen gebruiken, mits je de volgende status als bronvermelding opneemt (Copyright © 2014 Marlou-Elsen, www.marlou-elsen.nl). Ik vind het fijn als je mij daarover informeert.
Schrijf je in voor mijn e-boek Van Keuzestress naar Keuzekunst. Dan ontvang je iedere derde dinsdag van de maand een waardevol artikel in je mailbox.