Vier jaar geleden, op de derde dinsdag van september 2014, begon ik met het schrijven van maandelijkse e-zines. Een idee dat voortkwam uit een jaartraject marketing, dat ik in dat jaar volgde. Ik ben sinds 1993 zelfstandig. Door de crisis, en doordat een paar vaste opdrachtgevers met pensioen gingen, kreeg ik steeds minder opdrachten.
Filmpjes maken, netwerkbijeenkomsten aflopen, koude acquisitie; ik word er niet gelukkig van. Schrijven dan maar. Ik doe het nu vier jaar.
Een terugblik.
Schrijven is voor mij een worsteling. Ik ervaar een spanningsveld tussen intuïtie en intellect. Ergens moeten die twee samenkomen op papier. Ik zoek, zoek en zoek, maar tegengestelde gedachten draaien vaak rond in mijn hoofd.
“In de erkenning van de dualiteit ligt de passie”, schrijft Esther Perel, de laatste zomergast van dit seizoen, in haar boek Erotische intelligentie. Ze haalt de zenmeester Charlotte Joko Beck aan: ”We zeuren over de moeilijkheden, die aan de ruwe oppervlakte van ons pad liggen, we vervloeken elke scherpe steen die er onder zit, tot we op een bepaald moment in onze bewustwording eindelijk naar beneden kijken en zien dat het diamanten zijn”.
Intellect kent niet de oorsprong van dromen, noch de behoefte van het hart. Wie of wat in mij besluit om een gedachte te hebben? Hoeveel vrijheid gun ik mezelf in het schrijven? Ik ben schuchter en overtuigd, speels en zwaarmoedig, daadkrachtig en lui. Maar niet allemaal tegelijkertijd. Zoals ik ook niet tegelijkertijd kan in- en uitademen.
Deze dilemma’s horen bij de categorie van existentiële dilemma’s, die net zo onoplosbaar als onvermijdelijk zijn. Voor sommige problemen bestaat geen duidelijke oplossing. En juist daarom schrijf ik. Want in mijn schrijfworsteling leer ik steeds beter om te gaan met al die polariteiten die ik in mezelf tegenkom.
Ook in mijn (werk)omgeving kom ik polariteiten veelvuldig tegen, bijvoorbeeld als ik een team begeleid. Stabiliteit en verandering, gevoel en rede, eigenbelang en collectief welzijn, vrijheid en verbondenheid, actie en beschouwing – om er maar enkele te noemen. Ze drukken krachten uit die deel uitmaken van het wezenlijke van de werkelijkheid. Sets van onderling afhankelijke tegenstellingen, die bij hetzelfde geheel horen. Het een kan niet verkozen worden boven het ander. Beiden willen voortbestaan, al is het dan niet tegelijkertijd.
“Zekerheid is de vijand van verandering” was de les van relatietherapeut Esther Perel. Niet oordelen, maar onderzoeken. Al dat menselijke tekort, dat streven, dat falen, de butsen en blauwe plekken, dromen die illusies worden…
Lange tijd verlangde ik naar zekerheid. Ik had een hekel aan mijn gezoek, mijn onzekerheid, mijn twijfel. Wat wilde ik graag zeker zijn, zoals ik dacht dat veel mensen om me heen zijn.
Maar inmiddels weet ik dat we allemaal onzekerheden kennen, innerlijke tegenstrijdigheden, imperfecties. En dat veroordeling ervan niets oplost. Integendeel. “Zoek naar overstijgende betekenis” zei Esther Perel. ”Dan vind je geluk”.
Zekerheid brengt sleur, weet ik inmiddels en het stoot mensen af door gebrek aan ruimte. Juist wanneer ik mezelf open kan stellen, echt nieuwsgierig ben, bestaat de mogelijkheid van onthulling.
Zoals de schrijver Marcel Proust het formuleerde: de echte ontdekkingsreiziger gaat niet op zoek naar nieuwe landschappen, maar kijkt er met andere ogen naar. Dat is waarom ik schrijf. Om manieren te vinden waarbij risico verandert in veiligheid, vreemd in eigen en nieuw in duurzaam.
Moeilijkheden die aan de ruwe oppervlakte van het pad liggen, zal ik blijven tegen komen. Ik hoop dat ik bij elke scherpe steen die er onder zit naar beneden durf te kijken en diamanten ontdek.
Daarover wil en zal ik schrijven. Zoekend, worstelend, maar zonder zeuren. Want ik moet bekennen dat ik eraan gehecht ben geraakt. Steeds weer op zoek naar een onderwerp voor de volgende e-zine, waarvan ik hoop dat het ook jou, waarde lezer, inspireert.
Of ik er meer opdrachten door heb gekregen, weet ik niet zeker. Mijn ervaring is dat mensen een coach kiezen die ze kennen of die ze geadviseerd wordt door iemand aan wiens mening ze waarde hechten. Wat ik wel weet, is dat het schrijven me geholpen heeft duidelijker voor het voetlicht te brengen wie ik ben en wat ik kan.
Copyright © 2018 Marlou-Elsen Je mag mijn artikelen of delen van mijn artikelen gebruiken, mits je de volgende status als bronvermelding opneemt (Copyright © 2018 Marlou-Elsen, www.marlou-elsen.nl). Ik vind het fijn als je mij daarover informeert.
Schrijf je in voor mijn e-boek Van Keuzestress naar Keuzekunst. Dan ontvang je iedere derde dinsdag van de maand een waardevol artikel in je mailbox.